En wát een week! Die begon op zondagavond met een ziedende, briesende buurman en mijn zoon die hem geen 2e keer een klein ventje liet slaan. De klap was 'verdiend' vanwege belletje trek. Hierop sloeg de buurman onze zoon dan maar. Op onze kalme vraag om uitleg spoog de oude heer (tegen de 80) nog steeds vuur, deelde alvast mee dat hij mijn kinderen zou blijven slaan als het hem noodzaak leek. Op mijn waarschuwing dat dat wel 's z'n laatste klap zou kunnen zijn en dat ik hem aanraadde mij en andere ouders aan te spreken ipv eigen rechter te spelen werd hij enkel bozer en zijn toegesnelde vrouw besloot daarop dat de beste strategie mij slaan was.
Met een welgemeend 'dankuwel, dit worden 2 aangiften' heb ik de politie ingeschakeld. Aangifte is inmiddels gedaan en buurmensen mogen binnenkort op het buro komen. Vervelende alleen is enkel dat buurmensen zondagavond de politie zagen komen en al snel weer zagen gaan vanwege een calamiteit waar zij voor opgeroepen werden. En dus nu overal verkondigen dat de politie hen niets kan of wil maken en dat zij dus in de toekomst direct maatregelen nemen als zij overlast hebben van de spelende kinderen. Dat is al snel.... van de onze hadden ze zelfs overlast toen wij in Spanje zaten. .... wordt vervolgd dus.
Jammer is wel dat het de week tot nu toe lichtelijk heeft beheerst. En we hebben nog maar een paar daagjes samen. Rutger heeft in de klas van Jeffrey een Afghanistan verhaal gegeven wat heel leuk ontvangen werd door de kinderen. Morgen staat Quinty's klas op het programma. Daarvoor nog even de laatste zaken halen voor de trip van mijnheer M. En dan een druk weekend met 2 verjaardagen en wat bezoek-verzoeken waar ik eigenlijk gewoon geen zin in heb. Want hoewel ik snap dat anderen ook gedag willen zeggen is het wel mijn man en de vader van de kinderen die voor ruim 4 maanden vertrekt! Ik wil gewoon nog even in alle rust met elkaar doorbrengen en niet dat gevlieg...
De vertrekstress bekroop me langzaam maar gelukkig heb ik gister een ontzettend leuke avond gehad op een netwerk-bbq met heerlijke grote-mensenpraat en leuke nieuwe gezichten om te leren kennen. En een marketing-vergadering deze morgen gaf me nieuwe energie om in Kaat te steken.
De mensen die al langer meelezen kennen de uitroep 'even dippen mag, zwelgen niet!'. Gelukkig kan ik die ook voor mezelf laten werken :-)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten