aftellen...

We tellen af hier! Nog maar 4 nachtjes slapen en dan vertrekt mijn mijnheer. Voor meer als 4 maanden zal het contact misschien beperkt zijn tot 1x per maand een verbinding met beeld op de Thuisfrontdag op de bases. E-mailen zit er ook niet vaak in. Ook al heb je een supersonische laptop, daar is nog altijd een verbinding bij nodig en de werkzaamheid daarvan wil nog wel 's verschillen. Bijna elke keer krijg ik de reactie 'oh, nouja, je kunt natuurlijk mobiel bellen als je zin hebt'. Alsof ie om de hoek zit! Nee natuurlijk kan hij daar zijn mobiel niet gebruiken! Alsof Telfort daar zendmasten heeft neergezet voor t gemak van de troepen.

Nog kriegeliger is de opmerking 'ja, dit wist ie hoor! Had ie maar een ander vak moeten kiezen...'
Daar reageer ik niet eens meer op. Wat moet ik op iets onzinnigs nou voor zinnigs antwoorden? Dus zeg ik maar niets.

Die hele missie leeft voor mijn gevoel in NL ook nauwelijks. Als er weer 's een grote calamiteit is hoor je over Afghanistan maar de dagelijkse toestanden gaan hier aan ons voorbij. BNN is één van de weinige omroepen die regelmatig aandacht besteed en wie luistert er nou voor z'n lol naar Uruzgan.FM? Wij vanaf nu in ieder geval! Daar vragen we liedjes aan, laten we een boodschapje achter en hopen maar dat hij het hoort. En elke week zal er een pakje zijn kant opgaan en elk telefoontje en mailtje dat er komt is dan mooi meegenomen.

En vanaf dinsdag tellen we weer af....