dinsdag 11 augustus 2009

Twitterveiling zit erop....


Ik ben gesloopt. Vier bevallingen en bijna 43 jaar hebben me nog niet zoveel kruim gekost als de afgelopen maand! Maar het was het meer dan waard... Twitterveiling. De laatste dag ging gister als een speer. Er is een enorm bedrag bijgekomen. En natuurlijk gebeurde het dat gisteravond, in het laatste kwartiertje op Twitter en midden in het verhaal dat Michiel Veenstra op 3FM nog even hield om de veiling te boosten, Twitter stuk ging! Daar zaten we dan als team, allemaal op ons eigen bankje de boel te stroomlijnen en te promoten en floep... Twitter weg! Maar dat nam net weg dat het veilen gewoon doorging en de biedingen bleven stromen. En dan maar afslaan om 21:30u ipv 21:00u. Wat doet het er ook toe!

Voor een laatste keer eeeeeeenmaaaaaal, andermaaaaaaaaal......

Ik ben er reuze trots op. Wat een samenwerking met wildvreemde mensen. Ik 'ken' ze allemaal wel, via Twitter. Maar goed, in het echie zou ik hen en zij mij straal voorbij lopen. En dat Rutger vraagt en ik doe (en andersom), is logisch, hij is mijn Allerliefste en ik de zijne. Dan sta je voor elkaar klaar en laat je alles vallen als het moet. Maar al die aanbieders, al die bieders... voor hen is toch wel even andere koek. Maar ze leefden allemaal net zo intensief mee en maakten het 'onze' veiling.

En ver buiten Twitter, want van Hart van Nederland tot de Volkkrant en heel wat radio-programma's er tussenin was er aandacht voor.

Ik heb de afgelopen jaren al heel wat keerpunten gehad en soms werden ze heel bewust gepland. Dit keer kwam het onverwacht op mijn pad en heeft het een enorme impact. Op de kinderen, want die hebben van de afgelopen maand geleerd dat ten eerste, moeke een stukje minder moekerig was (dat maak ik wel weer goed), maar vooral ook dat je mensen in beweging kunt zetten en samen een belangrijke bijdrage kunt leveren voor anderen. Belangeloos, gewoon omdat het doel puur is.

Met Twitterveiling zijn er nieuwe kansen geboren, niet alleen voor een aantal scholen in Afghanistan en het vrouwenhuis in Kabul. Ook voor de bieders en aanbieders onderling en ook voor mij.
Dus naast verbazing en af en toe ongeloof over het aanbod en de geboden bedragen is er ook gewoon een lekker gevoel... dat hebben we toch maar 's mooi gefikst met z'n allen :-)

1 opmerking:

Doris zei

Nou Kaatje, ik vind het echt super van je hoor, bravo!!!!