vrouwending

De bedoeling was dat ik ging bankhangen, wasje vouwen en vrouwentv ging koekeloeren. En in plaats daarvan huil ik tranen met tuiten. Waarom?

Vrouwending: ik kijk Private Practice. Onderwerp is een man, stervende, alleen. En ineens bedenk ik dat die raket van afgelopen week ook op Rutger z'n bol had kunnen landen. Boem, weg Rutger. En in z'n uppie ook nog! Tranen met tuiten dus.
De kans dat Rutger ooit zo'n ding daadwerkelijk richting zijn hoofd ziet afzwenken is vrijwel nihil. Dus mijn tranen zijn gewoon even een uitlaatklepje en al schrijvende weet ik ook dat me zorgen maken om een redelijk mikkende Talibanner een vrij zinloos tijdverdrijf is. Voor mij wel. Maar de zorgen die anderen zich maken wiens man, vrouw, kind wel buiten de poorten komt en oog in oog kan komen te staan met of kunnen rijden over...

Ik heb duidelijk een dipje! En toen belde Rutger. En veranderde het dipje in irritatie omdat hij mij, na mijn melding van onze kapotte auto, wel 3x uitlegt dat ik de ANWB moet bellen morgenochtend. Alsof ik dát zelf al niet had verzonnen. En dat ik voortaan direct langs de kant moet gaan staan als er een rood lampje brandt. En ook dat snap ik maar het rode lampje brandde niet, het flikkerde af en toe. Dat dát het sein is dat de accu's ophouden met opladen en ik dus niet kan rijden zonder de startkabels van onze welwillende buurman was mij niet bekend. En dan nog was ik niet gestopt, want ik zit liever zonder rijdende auto thuis dan dat ik ermee langs de snelweg sta...

Als hij me dan ook nog gaat vertellen wat ik precies moet zeggen en dat ik niet moet vergeten te vertellen dat hij in Afghanistan zit en dus niets kan doen (alsof dát me zou ontschieten) ben ik het zat. De tranen zijn vergeten en nogal pissig weet ik te melden dat ik al een aantal maanden heel capabel functioneer en dat ik die bus ook nog wel even regel... De grootste stress voor mannen in Afghanistan is het bellen naar huis? Nou, vlak jullie zelluf ook niet uit!

Wat niet wegneemt dat ik liever mijn Allerliefste onder de auto heb liggen dan de mijnheer van de ANWB... hoewel... hoe zien die er tegenwoordig uit....