De brug der bruggen... een lang verhaal!

Op twitterveiling werd het aangeboden... 'dinertje op de Erasmusbrug'.... (Om in de twittersfeer te blijven even alle deelnemers met hun twitter (dus @...) naam.) Aangeboden door Photo Collective op een voorzet van @thamar.

En ik bood maar anderen boden verder. Tot @mijnheermossel op een rustig KAF-momentje de veiling bekeek, het dinertje zag staan en even een statement maakte met zijn bod. En of het nou kwam doordat Twitter het ons van harte gunde of dat men niet wilde weten of ik mijn dreigement dat ik overbieders van dát bod hoogstpersoonlijk zwemles in de Maas zou geven... wij zaten er deze zondag!

Onderweg naar 010 luisterend naar de CD van supersaxofonist @tom_beek en ons verheugend op wat er komen ging.

Dat er zaken te gebeuren stonden vermoedde ik wel. Af en toe ontving ik een twitterberichtje met daarin een tipje van een sluier of toch weer niet. Maar het maakte ons niet uit. Wij hadden die zondag ons momentje samen gepland. Kinders onder dak, hotel New York geboekt en de rest ging goed komen. En het kwam goed! Mijn hemel wat kwam het goed!

Als Rotterdamse in het Brabantse mis ik 'mijn' stad. Het bedrijvige, het constante gehamer van heipalen, drukte op de Maas, het onmiskenbare Rotterdamse omhoog praten en de mentaliteit van 'alles ken'. En dus genoot ik volop van eindelijk weer mijn mijnheer Mossel naast me op een barkruk aan de reling van de Erasmusbrug en een glas champagne in mijn hand. @oli4b die foto's maaktje, @thamar die onze amuse serveerde en @dvangelder die de glazen bleef volschenken. Het moest een dinertje op de brug worden maar goed... een behoorlijke windkracht en een rode stip op buienradar precies boven die brug gooiden roet in het eten. Of water...

We werden in een Mini gezet, nog altijd met champagne. Met @dvangelder aan het stuur en @thamar als wegwijzer. En wij achterin. Spannend en lekker saampies. En we belandden op de Westersingel. In een parkje, in een tent, kaarsjes, vuurkorven, een maître, @rool, die ons bediende en door hem uitgekozen wijnen voorzag en de chefkok, @lungorotterdam, die voor ons kookte! Als echte VIP's met plaids op onze benen en heerlijke wijnen bij zalige gerechten. Ohja, en een enorme stortbui inclusief onweer op onze bol! De chef, die, onder een voor zo'n enorme hoosbui veel te kleine plu vastgehouden door @rool, gewoon bleef doorkoken. En wij tweetjes die heel intiem en romantisch door-aten terwijl het voltallige ontvangstcomitée aan de partytent hing om én zelf droog te blijven én de tent voor het nageslacht te behouden.

Even wat feiten:

• we begonnen met Prosecco (maar voor ons smaakte het als champagne) en een rouleaux van zalmmousse en Serannoham met een rode wijn stroop.
• het voorgerecht? Salade van gerookte makreel met hollandse garnalen en een frambozen vinaigrette.

Al jaloers? Dat wordt nog erger...

• het hoofdgerecht: gegrilde lamsrack met venkel en truffelaardappels
• oe, het toetje wat absoluut een Desert was... witte chocolade panna cotta met blauwe bessen coulies.
• als laatste op het menu? Een mysteryguest? HUH!?!?! Wie dan! Nog geen hint kregen we! Dus hielden we op met zeuren en kletsten gezellig met @bojoura en @nawid verder en nipten nog maar 's aan die zalige rode wijn van het hoofdgerecht.

Nog nagenietend trok @thamar ons van de stoel. Chop chop, Mini weer in en opnieuw richting Brug der Bruggen. @oli4b maande ons toch vooral een stukje de brug op te gaan en dat deden we dan maar. Zou hier onze mysteryguest dan opduiken? En terwijl wij genoten van alle lichtjes van de Metropool (of Metropaal... de drank kickte in) hoorde ik in de verte een sax... Nee, geen drankvisioen! Daar kwam écht, helemaal voor ons, Tom Beek aanlopen! Gewoon over de brug, net op een droog momentje (soort van) en met opnieuw een glaasje lekkers (Kastanjelikeur met huisgemaakte friandise, een heerlijk woord voor heerlijke zoetigheden) werden wij toegesaxofoond (is dat een woord? NU WEL!) door Tom.

En toen? Toen werd het druk op de brug... @jojanneke was er en @jetemetet. En @2525 die wij die middag ook al zagen in Hotel New York. En @rosalieprins en ... en... oh, en @spems en ik weet het allemaal niet meer! En terwijl Tom nog verder speelde, stonden @kaatmossel en @mijnheermossel te slijpen op de brug. Mijn hemel wat een fantastische (he! het was toch in Rotjeknor? Dan was het dus een GERWSE...) avond en wát een werk!

Het was een topavond. Rutger en ik hadden ons geen betere avond kunnen dromen of wensen. Zoveel lieve mensen, allemaal druk voor ons tweetjes... we voelden ons absoluut VIP's en hebben genoten. Daar kon geen stortbui verandering inbrengen. En de uurtjes in café De Aap maakten het af.

Twitterveiling heeft iets teweeggebracht... ik heb iets teweeggebracht... en dat ik daardoor zulke ontzettend leuke en lieve mensen heb leren kennen is iets dat ik al wist en waar Rutger nu op zijn beurt heel erg van onder de indruk is. Ik kan zondag 11 oktober niet in een blogje vangen, zelfs niet in al die prachtige foto's die er ongetwijfeld gemaakt zijn of de filmpjes die ikzelf tussendoor schoot...

Jullie hadden erbij moeten zijn maar dan hadden we een iets grotere tent nodig gehad dan die van @madeleinevdwouw (dankjewel :-).

ps oh, en @dvangelder... die fles fantastische rode wijn he die wij van @lungorotterdam mee mochten nemen ... die staat nog altijd achterin de Mini... of ik denk inmiddels al niet meer natuurlijk... Geniet :-))

nog een ps... foto's volgen!

laatste ps.... als opa en oma Mossel zal deze avond nog altijd in onze geheugens gegrift staan en verteld worden en zullen we op Tom's cd (wat is een cd opa?!?) nog altijd slijpen (mits mijn rollater het toelaat). ON-VER-GE-TE-LIJK!