donderdag 8 oktober 2009

De onrust slaat toe...

ik doe van alles maar er komt nauwelijks iets gestructureerds uit mijn handen. Het voelt alsof ik alles (állés, met dubbele klemtoon om het dramatische te onderstrepen) tot op het laatste moment, vandaag dus, heb uitgesteld.

De was, het opruimen van mijn kantoor, het pluggen van de KaatLender, het beantwoorden van post, het sturen van herinneringen voor ons thuiskomst/verjaardagsfeest, het terug de groeten doen, het afverven van de trappen, het ontrommelen van de bijkeuken, het stofzuigen en dweilen van het huis, het inkopen van de boodschappen, het het het....

Ik wil dit huis spik en span hebben, zonder vuile was erin. En ook met afgeverfde trappen. En met koelkasten vol met zaken waar de Allerliefste wel 's trek in zou kunnen hebben. En alle rekeningen betaald en alle post beantwoord en alle mail weggewerkt.
Maar dat wordt me onmogelijk gemaakt want er komt elke keer opnieuw vuile was in mijn lege wasmand, er zit altijd wel een nieuwe rekening bij de post en mails volgen elkaar op! En ik heb ook geen idee waar ie trek in heeft. Behalve in mij dan ... oh ja, en niet in kokos want daar walgt ie van.

Heb ik eigenlijk wel iets leuks om aan te trekken morgen? Iets zichtbaars? En de tuin is een zooitje want er staan hier vreselijke eikebomen die bomvol vreselijke eikeltjes zaten en die liggen nu allemaal in onze tuin.

Weet je wat ik moet doen? Ik moet even gaan zitten, adem in... adem uit... voetjes ferm op de grond en kopje thee erbij! Weet je wat ik gá doen? Gewoon blijven rondrennen als een blije kip zonder kop... mijn Allerliefste komt morgen thuis!!!

Geen opmerkingen: