Ik hoor het DJ Kristel nog zeggen in ons gesprekje op Uruzganfm op 10 juni. Het ging in de trand van 'nououou! dat helpt nu wel, alleen met 4 kinderen en dan organizer zijn'.
Afgelopen zondagavond. Na een vrij relaxte dag breng ik 's avonds kind nr 4 naar bed zodat kind nr 1 t/m 3 en ik nog even rustig 'koppie thee plus koekie' (niet voor mij, ik val af!) kunnen doen. Kind 4 ligt in bed, ik zak de trap af en erger me al aan de rommel die ik in de kamers zie. Maar als ik dan beneden kom en de goegemeente hangt lamlendig op de bank terwijl er nog van alles staat, slingert en gestapeld ligt flipt moeke eventjes. En een flippende moeke is geen fraai gezicht.
'Wat mankeert jullie in goddesnaam!'... wordt er gebulderd. En daarna volgt een relaas waarin de steekworden in willekeurige volgorde zijn: lamlendig / lui / ik-moet-altijd-alles-alleen-doen / vuilnisbelt / nooit-iets-uit-julliezelf en ga zo nog maar even door.
De volle laag krijgen ze en er is bij Moeke even geen houden meer aan. Als ik uiteindelijk adem haal zie ik 2 beteuterde gezichten en 1 nog altijd lamlendig uitziende puber. 'Nou', zeg hij...' ik zal blij zijn als Rutger weer thuis is, die filtert dit soort aanvallen altijd zo lekker'...
5 opmerkingen:
Oh Kaat wat heerlijk herkenbaar. Was al bang dat ik de enige ontaarde moeder was ;-). Ik heb dan wel niet een man die er gelijk een paar maanden tussenuit knijpt, maar toch wel eentje die regelmatig een paar weken in het buitenland zit. En dat al vanaf dat de oudste net een paar maanden was. Toen moest ik alles alleen doen, maar ja, dat slijt erin. En dan ben je al hele dagen aan het regelen. Loop je tegen dingen aan, gaan dingen niet zoals je wilt en dan kom je beneden - keuken: alles nog op het aanrecht, niets opgeruimd, afgewassen of wat dan ook. Boel nog op de tafel, overal een zooi en ja, wat doe je dan als moeder. Dan ontplof je toch gewoon? En dan inderdaad - je ziet toch wel dat het een puinhoop is, luie flikkers, hangt al weer voor die stomme tv, ik moet hier ook alles doen... enz enz. Met nog een "het is hier GEEN hotel hoor". Mopper mopper... Jongste springt gelijk in de benen en gaat als een gek opruimen (ja, juiste effect) of ze beloven het direct in de reclame te doen. Maar helaas is effect van korte duur. Is trouwens neit alleen bij de kids hoor. Meneer zelf is ook het hotelleven gewend waar alles voor hem geregeld wordt. ZO heb ik al een avond niet gekookt. Kwam ik thuis van een hele dag naar Leeuwarden voor een gesprek dat ook door de telefoon had gekunt.... Kon ik ook nog gaan koken en zeuren dat het leven zwaar was, dat ik dat nu ook eens meemaakte wat het was een hele dag op pad. Ja, lekkere vent (heet ook duidelijk geen Rutger) - als hij thuis komt kan hij aanschuiven. Ik heb hard geroepen dat ik niet van plan was te gaan koken. Ik geloof dat ze een broodje hebben gegeten.. Haha. Ja, als moeder zijnde mag je gewoon af en toe ontploffen. Hoort er gewoon helemaal bij :)
al zonder te lezen wist ik dat het bij dit blogje zou zijn waar ik jouw reatie ging vinden ;-))
LOL... Hoezo???? ;)
omdat jij en ik het daar al vaker over hebben gehad :-)
Heerlijk om te lezen dat er meerdere zijn. Mijn man werkt in de horeca en is dus ook nooit thuis als ik thuis ben.Moet dus ook veel alleen regelen, en dan wil een bijna kleuter met drift buien niet echt helpen. Heb ook van die momenten dat ik tegen het plafond aan vlieg, maar dat gaat ook weer over.
Het helpt wel dit soort blogs te lezen en te weten dat anderen dit soort buien ook hebben.
Een reactie posten